In een maand tijd ziet de wereld er ineens heel anders uit. Door de maatregelen als gevolg van de coronapandemie, missen veel opleiders ineens hun dagelijkse inkomsten. Vooral praktijkopleiders hebben vrijwel alle trainingen moeten annuleren, met alle gevolgen van dien. En voorlopig komt hier weinig verandering in. Hoe kun je, ondanks alle maatregelen, het hoofd boven water houden?
Digitaal in stroomversnelling
De coronacrisis maakt je creatief. Het vraagt aanpassingsvermogen. Er wordt massaal naar nieuwe mogelijkheden gezocht. Vele trainingsbureaus hebben de weg naar digitaal onderwijs gevonden. Via Teams, Zoom, Hangouts, Skype of het hippe Jitsi wordt zo veel mogelijk digitaal aangeboden. Dat kwam bij velen in een stroomversnelling op gang. De meeste kinderziektes zijn inmiddels opgelost. Tijd om na te denken over een vervolg. Eén ding is zeker: Je kan niet zomaar op de oude voet verdergaan.
Knippen
Een goed begin is om je trainingsopzet tegen het licht te houden. Kan je bij een praktijkopleiding bijvoorbeeld een deel van de stof anders dan in nauw contact overdragen? Dan kun je er ook voor kiezen om eerst online aan de slag te gaan en de praktijktoets later op locatie te geven. Er komt een tijd dat je weer klassikaal les kan gaan geven. Maar ja, wanneer is dat?
1,5 Meter-economie
Als Nederland straks weer op gang komt, zal dat voorlopig in een 1,5 meter-maatschappij zijn. De vraag is dan: hoe houd je 1,5 meter afstand tot anderen in een ruimte waarin je voor de uitbraak van het coronavirus al op elkaars lip zat? Een oplossing is minder cursisten in de klas. Maar dat levert ook veel minder inkomsten op. Dus daarmee ben je er nog niet.
Combinatie
Een combi van een groep die de les op afstand volgt en een groep op locatie, lijkt een eerste logische stap. Op deze manier heb je toch net wat meer interactie, maar kun je wel in één keer een grotere groep bereiken. Door de groepjes op locatie af te wisselen, komt iedereen een keer aan bod. Door de kleinere setting bevorder je de interactie met elkaar. Dat heeft ook een positieve invloed op de kwaliteit van je training. Dit zou je trouwens nu al kunnen doen in groepjes van 3 personen.
Hygiëne
Naast de fysieke afstand speelt bij praktijkopleiders ook nog iets anders. De attributen die nodig zijn voor deze trainingen, zoals een oefenpop, moeten steeds weer gedesinfecteerd worden. Of een mondkapje hier gaat helpen is nog maar de vraag. Als je weer trainingen op locatie geeft, gelden natuurlijk sowieso nog steeds de algemene hygiënematregelen. Zorg dus dat er in ieder geval de mogelijkheid is om de handen te desinfecteren.
Klein is het nieuwe groot
Digitaal is er ook een hoop mogelijk in kleine groepen. Denk bijvoorbeeld aan het organiseren van digitale break-out sessies. Break-out sessies bieden deelnemers de mogelijkheid om onderwerpen in een kleine groep te bespreken. Een goed doordachte break-out sessie kan waardevolle informatie opleveren. Dat kan weer bijdragen aan de doelstellingen van je cursus. Het is belangrijk om doelen te formuleren die passen bij de break-out sessie. Moeten deelnemers in discussie gaan over een bepaald onderwerp, brainstormen of netwerken via speeddatesessies? De opzet heeft invloed op het resultaat, denk dus goed na over wat je met de break-out sessie wil bereiken. De uitkomsten kunnen na afloop van de sessie weer met de hele groep worden gedeeld.
Bij de les blijven
Een uitdaging bij online lesgeven is dat het lastig is om je cursisten bij de les te houden. Belangrijk is om manieren te verzinnen om de interactie aan te blijven gaan. Interactie bevordert het leren, doordat cursisten elkaar kunnen verbeteren en moeilijke zaken aan elkaar kunnen uitleggen. Online werkvormen kunnen dit ondersteunen. Denk bijvoorbeeld aan een online discussieforum of interactie via een groepsapp.
En in het uiterste geval kun je camera’s gebruiken die emotie en gedrag scannen. Niet alleen om cursisten bij de les te houden, maar ook om de trainingen te evalueren en zo nog leuker te maken.
Nieuwe technologieën
Maar wat moet je nu met trainingen waar je antwoord wil geven op de volgende vragen: Hoe kan je het beste leren omgaan met agressie? Hoe handel je bij brand? Of wat doe je als een machine vastloopt? Vaardigheden als deze, leer je vaak in de praktijk. 
Met animatiefilmpjes en video’s kom je een heel eind. Maar daarmee ervaren de cursisten nog niet wat ze moeten doen. Virtual reality is dan een mooie aanvulling. Zo kunnen jouw cursisten dit in een veilige situatie oefenen. De cursist kan fouten maken en risico’s nemen die hij in de echte praktijk misschien niet zou doen. Een mooie aanvulling op de theorie en e-learnings.
Hoe faciliteer je de wandelgangen?
Cursisten ontmoeten elkaar nu achter een scherm. En bijna alleen nog in geplande meetings waar het alleen over de inhoud van de training gaat. Spontane ontmoetingen zijn er niet meer bij. Het informele leren is daarmee op de achtergrond geraakt. Maar ook dit kun je faciliteren. Gepland, door een digitaal koffiemoment te organiseren, maar ook op een informele ontmoetingsplaats. Denk bijvoorbeeld aan What’s app groepen of een forum op je website. Ook na de eerdergenoemde break-out sessies kun je feedback geven en vragen of ideeën delen in een online community. Daarop kan men dan weer reageren.
Gisteren is te laat
We willen allemaal graag vooruit. De veiligheid en gezondheid van cursisten en medewerkers staan daarbij voorop. We zijn benieuwd wat er op 21 april besloten gaat worden. Maar om cursus en trainingsland weer in beweging te krijgen kun je je wel voorbereiden. Ben je er nog niet mee bezig, begin dan nu.